آلودگی ناشی از فلزات سنگین عاملی بر افزایش ابتلا به سرطان

خبرگزاری تسنیم،  فعالیت های انسانی پیامدهای عمیقی بر محیط زیست دارد که یکی از آنها افزایش غلظت فلزات سنگین در اکوسیستم های طبیعی است؛ تهدیدی که اغلب نادیده گرفته می شود. بسیاری از مردم نمی دانند که عناصری مانند آرسنیک، سرب و جیوه به دلیل دخالت های انسانی، روزبه روز در محیط افزایش می یابند.

فعالیت های روزمره مانند استفاده از کودهای شیمیایی، استخراج معادن و حتی رانندگی، همگی به گسترش آلودگی فلزات سنگین کمک می کنند. مشکل زمانی تشدید می شود که این فلزات در محیط باقی مانده، در بدن موجودات زنده تجمع پیدا کرده و حتی در مقادیر کم نیز می توانند برای انسان و حیات وحش خطرناک باشند.

آلودگی فلزات سنگین در بندر یانگشان چین

مطالعه ای که اخیراً انجام شده، آلودگی فلزات سنگین را در بندر یانگشان چین بررسی کرده است. پژوهشگران دانشگاه اقیانوس شناسی ژجیانگ میزان غلظت هفت فلز سنگین (آرسنیک، کادمیوم، کروم، مس، سرب، جیوه و روی) را در آب دریا، نمونه های رسوب و پنج گونه ماهی و سخت پوستانی که در نزدیکی بستر دریا زندگی می کنند، مورد مطالعه قرار دادند.

آلودگی هوا باعث اختلال مغزی و کاهش راندمان کاری

نتایج نشان داد که این فلزات بیشتر در رسوبات بستر دریا تجمع می یابند تا در آب. این موضوع منجر به افزایش میزان سمیت در جاندارانی می شود که در نزدیکی کف دریا زندگی می کنند، زیرا تماس بیشتری با این رسوبات آلوده دارند. در مقابل، ماهیانی که در لایه های بالایی آب شنا می کنند، در معرض خطر کمتری قرار دارند.

علاوه بر این، تفاوت در متابولیسم و سازوکارهای سم زدایی میان گونه های مختلف دریایی، میزان تأثیرپذیری آن ها را از این فلزات تغییر می دهد. به عنوان مثال، ماهیانی که در عمق های مختلف آب زندگی می کنند، به سطح اکسیژن متفاوتی عادت دارند که می تواند بر توانایی آن ها در مقابله با آلودگی فلزات سنگین تأثیر بگذارد.

منابع اصلی آلودگی فلزات سنگین

پژوهشگران معتقدند که فعالیت های انسانی، عامل اصلی آلودگی فلزات سنگین در این بندر و مناطق اطراف مصب رود یانگ تسه است.

در این مطالعه آمده است: «با سرعت گرفتن شهرنشینی و توسعه صنعت در مناطق ساحلی، فلزات سنگین به طور مداوم از طریق رواناب های رودخانه ای و رسوب گذاری جوی در محیط های دریایی منتشر می شوند.»

مهم ترین منابع آلاینده های فلزات سنگین شامل پساب های خانگی و صنعتی هستند. پژوهشگران عوامل مختلفی را در ورود این آلاینده ها به محیط های دریایی دخیل دانسته اند، از جمله: فاضلاب های شهری، زباله های صنعتی ،انتشار گازهای خروجی خودروها، پساب های کشاورزی و آبزی پروری، بقایای کودهای شیمیایی، فعالیت های معدنی و ذوب فلزات، پوشش های ضدخزه و نشت سوخت از کشتی ها هستند.

خطرات آلودگی فلزات سنگین برای سلامت انسان هستند

پژوهشگران هشدار داده اند که آلودگی بیش از حد فلزات سنگین نه تنها به اکوسیستم های دریایی آسیب می زند، بلکه خطری جدی برای سلامت انسان محسوب می شود. در میان این عناصر، آرسنیک و جیوه بیشترین تهدید را برای محیط دریایی و سلامت انسان ایجاد می کنند.

مسمومیت ناشی از تجمع فلزات سنگین در بدن می تواند پیامدهای شدیدی بر سلامت انسان داشته باشد و خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. این تهدید به ویژه برای کودکان خطرناک تر است، زیرا بدن آن ها در حال رشد بوده و سیستم ایمنی و متابولیسم آن ها حساس تر از بزرگسالان است.

زنگ خطری برای جوامع ساحلی

از آنجایی که فلزات سنگین در بدن موجودات دریایی تجمع پیدا می کنند، این تهدید پنهان به تدریج در زنجیره غذایی حرکت کرده و در نهایت به انسان می رسد. یکی از راه های کاهش خطر، کاهش مصرف غذاهای دریایی در مناطق آلوده است.

این مطالعه بر اهمیت درک تأثیر آلودگی فلزات سنگین بر اکوسیستم های دریایی و سلامت انسان تأکید دارد و به عنوان هشداری جدی به جوامع و سیاست گذاران جهانی مطرح شده است تا اقدامات پیشگیرانه ای برای کاهش این آلودگی ها اجرا شود.

راهکارهای مقابله با آلودگی فلزات سنگین

با توجه به اینکه بنادر یانگشان و بسیاری دیگر از بنادر جهان در حال گسترش هستند، نیاز به اقدام برای کنترل این آلودگی ها بیش از پیش احساس می شود.

پژوهشگران پیشنهاد می کنند که نهادهای نظارتی باید کنترل های سختگیرانه تری بر انتشار آلاینده ها اعمال کنند، به ویژه در مواردی مانند: مدیریت پساب های صنعتی و کشاورزی، کاهش رواناب های آلوده به فلزات سنگین، نظارت بر فعالیت های کشتیرانی و حمل ونقل دریایی انجام شود.

علاوه بر این، به کارگیری روش های صیادی پایدار و بهبود فناوری های تصفیه فاضلاب می تواند به کاهش اثرات درازمدت آلودگی کمک کند. آگاهی بخشی عمومی نیز نقش مهمی در مقابله با این بحران دارد. اطلاع رسانی به جوامع محلی درباره خطرات مصرف غذاهای دریایی آلوده می تواند مردم را به اتخاذ رژیم های غذایی سالم تر تشویق کند.

این مطالعه در مجله Frontiers in Marine Science منتشر شده است.

انتهای پیام/